所有作品
热门作品
Sincope : per clavicembalo, 1992 / Theo Bruins
体裁:
室内乐
子体裁:
Harpsichord
乐器:
cemb
Sonata : per pianoforte / Theo Bruins
体裁:
室内乐
子体裁:
Piano
乐器:
pf
Sei studi : per pianoforte, 1963 / Theo Bruins
体裁:
室内乐
子体裁:
Piano
乐器:
pf
最新版本
Sei studi : per pianoforte, 1963 / Theo Bruins
体裁:
室内乐
子体裁:
Piano
乐器:
pf
作曲家
Bruins, Theo
国籍:
Netherlands
出生日期:
1929-11-25
逝世日期:
1993-01-08
1946 - 1948
Na de eerste pianolessen van zijn moeder begint Theo Bruins (25 november 1929, Arnhem) zijn pianostudie aan het Amsterdams Muzieklyceum bij Jaap Spaanderman. Spoedig maakt hij zijn podiumdebuut. In 1947 speelt hij met het Utrechts Stedelijk Orkest onder leiding van Willem van Otterloo en het jaar daarop debuteert hij bij het Concertgebouworkest.
1948 - 1952
Bruins studeert in Parijs bij de legendarische pianist Yves Nat. In het laatste jaar schrijft hij als onderdeel van zijn studie zijn eerste compositie 'Six pièces brèves'. Daarna wordt Bruins compositieleerling van Kees van Baaren in Den Haag. 'Het 'Concerto per pianoforte ed orchestra' (1952) schrijft hij voor het J.Pzn Sweelinck Studentenorkest. Het is zijn eerste officiële compositie en een van de eerste twaalftoonscomposities in Nederland.
1959
Theo Bruins krijgt de Harriet Cohen Beethoven Medal naar aanleiding van een recital in Londen.
1963
Bruins voert, naast het bekende klassiek-romantische repertoire, steeds meer avantgarde-muziek. Hij componeert zijn 'Sei Studi'; deze etudes zijn bij uitstek bedoeld voor pianisten die moderne muziek spelen. Zelf zegt Bruins over deze etudes: "In 'Sei Studi' valt de nadruk, naast op zuiver pianistische, vooral op ritmisch-metrische moeilijkheden, inherent aan de nieuwe muziek." Hierna publiceert hij lange tijd geen nieuw werk, vanwege "het moeizame karakter van de componeerarbeid". Naast zijn concertpraktijk geeft Bruins les aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
1984
Zijn eerste compositie sinds 'Sei Studi' is het 'Quartet '84', geïnspireerd op het 'Octet '61' van Cornelius Cardew.
1993
Zijn laatste compositie 'Sincope' (1992) componeert Bruins niet voor piano maar voor klavecimbel. Het stuk - in 'verlicht seriële' stijl - schrijft hij voor zijn vrouw, de klaveciniste Liesbeth Hoppen. Op 8 januari overlijdt Theo Bruins in zijn woonplaats Haarlem.